Zakrivljen penis je veoma česta pojava i može bili ili urođena ili stečena. Može nastati bilo gde na tijelu penisa i skretati ga u svakom pravcu. Urođena krivina penisa može biti nadole i uzrokovana je ožiljnim tkivom lokalizovanim ispod površine penisa ili može biti bočna (lateralna) u lijevo ili u desno uzrokovana nejednakom dužinom erektilnih tela penisa. Stečena krivina penisa je uzrokovana oboljenjem koje se naziva PEJRONIJEVA BOLEST, a rezultuje stvaranjem ožiljnog tkiva na samim erektilnim telima penisa.

PEJRONIJEVA BOLEST se karakteriše stvaranjem čvrstog tkiva (fibroza) na penisu (tunica albuginea) koje uzrokuje bol, zakrivljenje i deformaciju penisa, obično tokom erekcije. Hirurško lečenje obuhvata nekoliko metoda.Jednostavnija podrazumeva postavljanje šavova po telu penisa do njegovog potpunog ispravljanja.

Tokom erekcije, ožiljno tkivo ograničava širenje ovog dela penisa a time i krivljenje penisa u jednu stranu. Hirurška tehnika liječenja ovog problema podrazumijeva stavljanje određenih šavova duž tijela penisa kako bi se polni organ povukao na stranu suprotnu od krivine. Ova metoda nekad može izazvati blago skraćenje penisa, te se često kombinuje sa tehnikom uvećanja polnog organa.

Ova metoda je preporučljiva ukoliko ne postoji velika krivina do 90%. Složenija procedura podrazumeva uklanjanje ovih čvrstih, fibroznih ploča i ispravljanje penisa a defekt se pokriva specijalnim graftovima. Ponekad je neophodno i ugraditi penilnu protezu, ukoliko je erekcija oslabljena.

Ukopan penis predstavlja pojavu kod koje je normalan penis sakriven, ukopan u kožu pubične regije čime je znatno smanjena njegova dužina, a uzroci su ili nedostatak kože tijela penisa ili višak masnog tkiva pubične regije. Takođe može nastati nakon pretjerane cirkumcizije odnosno nedostatka kože. Ukopan penis predstavlja funkcionalni, estetski i psihološki problem.

Cilj hirurške intervencije je da se prepucijum iskoristi kako bi se pokrio penis u cjelini. Ponekad se najbolji efekat postiže uz liposukciju – uklanjanje potkožnog masnog tkiva pubične regije. Intervencija se kompletira eksteriorizacijom čitavog tijela penisa i dodatnom rekonstrukcijom penopubičnih i penoskrotalnih uglova.

Fimoza je otežano ili potpuno onemogućeno prevlačenje kožice preko glansa penisa, a bolest može biti urođena ili stečena. Glans penisa se ne može osloboditi-nekada samo pri erekciji, a nekada i u opuštenom stanju. Pored toga postoji i situacija kada je uzica (frenulum) sa donje strane glansa kratka pa pri prevlačenju kožice ta uzica vuče glans penisa nadole i stvara bol i smeta normalnom odvijanju seksualnog odnosa. Frenulum često puca pri čemu se stvaraju bolne ranice koje teško zarastaju, a kada zarastu može doći do još većeg skraćenja frenuluma. Stečena fimoza nastaje usljed ožiljavanja i sužavanja prepucijuma nakon zapaljenskih procesa ili usljed edema nakon akutnog zapaljenja. Zbog viška kože nastaje zastoj urina, sekundarna infekcija, što dovodi do hronične iritacije.

Cirkumcizija (obrezivanje) je hirurška tehnika kojom se djelimično ili u cjelini odstrani višak kože, a izvodi se u lokalnoj anesteziji.

Parafimoza je stanje kod koga se kožica ne može prevući nazad preko glansa i prekriti ga, već ostaje ispod glansa i čvrsto ga steže izazivajući bol i otok, a kod dugotrajnije čak i gangrenu. Parafimoza nastaje najčešće nakon masturbacije ili seksualnih odnosa, dok je penis u erekciji, a može se desiti i kod djece (rijetko) npr. prilikom održavanja higijene ili nasilnog povlačenja fimozne kožice. Cilj hirurške intervencije je da se kožica zareže i oslobodi glans. Ukoliko postoji gangrena, neophodno je radikalno obrezivanje kožice.

Procedure povećanja penisa podrazumjevaju hirurške tehnike kojim se muški polni organ uvećava u širini ili u dužini.Postoji nekoliko metoda povećanja muškog polnog organa. Prosječno, od 1/3 do ½ penisa se nalazi u telu vezano za pubičnu kost. Jedna od metoda produženja penisa se bazira na oslobađanju fundiformnog i suspenzornog ligamenta koji povezuju erektilna tijela penisa sa pubičnom kosti. Ova tehnika se naziva ligamentoliza i obezbjeđuje da dio penisa koji je bio uvučen unutar tijela, bude oslobodjen, a penis postaje duži za oko 2-3 cm.

Rezultati intervencije zavise od nekoliko faktora. Razlika u dužini će biti veća kod pacijenata sa većim penisom jer obično se i u tijelu nalazi više tkiva koje se intervencijom oslobodi nego kod pacijenata sa manjim penisom. Takodje, ukoliko ima više masnog tkiva u pubičnoj regiji, ono može prikriti dio penisa i time umanjiti rezultat. Zato se često uradi i liposukcija ove regije. Nakon intervencije, važno je koristiti tzv. vakum aparat kako bi se postigao najbolji mogući rezultat.